توجه! مطالب زیر ممکن است حاوی اسپویل باشد.

طی یک دوره ­ی هشت فصله، این سریال ما را با داستان دکستر، یک متخصص دایره ­­ی جنایی پلیس که سعی دارد فرد خوبی باشد، و در عین حال تمام آدم­های بدی که پیدا می­ کند را می­کشد، آشنا می­کند. سریالی که نامزد جایزه­ ی امی شده بود، کار باورنکردنی­ ای انجام داد: باعث شد تا بینندگان به طرز عمیقی با قاتلی پریشان­ حال احساس همدردی کنند. پس در کنار مسافر تاریکتان همراه ما باشید و از حقایقی که شاید درباره­ ی دکستر ندانید، لذت ببرید.

در سال 2004، تهیه کننده­ ی اجرایی سارا کولِتون هنگامی که با رمان جنایی جف لیندزی با نام «دکستر رویای تاریک بین» آشنا شد، تصمیم گرفت این سریال را تولید کند. با اینکه او این کتاب را نخوانده بود، اما وقتی منتشر شد خلاصه ­ای از آن را خواند. فصل اول سریال بر اساس کتاب است، که داستان کارشناس تحلیل آثار خونی در میامی با نام دکستر مورگان را دنبال می­کند، کسی که بعد از آموزش داده شدن توسط پدرش که سابقاً پلیس بوده، به طرز مخفیانه مجرمان وحشتناک را به قتل می­رساند. اما محتویات کتاب بیشتر در قسمت اول به کار برده شده است، و اینجا جایی است که سریال و محتویات مرجعش از هم فاصله می­­گیرند. لیندزی در آخر مجموعه­ ی دکستر را با نوشتن هشت رمان به پایان رساند.

تهیه کنندگان در وهله­ ی اول برای نقش اصلی سریال به دنبال مایکل سی.هال نرفتند، و او هم علاقه ­ای به این نقش نداشت. پس از بازی به عنوان بازیگر نقش اول در سریال «شش فوت زیر زمین» شبکه ­ی HBO هال در قسمتی از برنامه ­ی تلویزیونی اتاق نویسندگان شبکه­ ی Sundance عنوان کرده بود که علاقه ای ندارد که به این زودی ها در سریالی بازی کند که ارتباطی با مرگ داشته باشد. اولین انتخاب سازندگان سریال جرمی رنر بود، کسی که ارتباط نامفهومی با شخصیت این سریال داشت. اما رنر به تازگی ایفای نقشش در فیلم دامر 2002 در نقش قاتل سریالی جفری دامر را به پایان رسانده بود، به همین خاطر این نقش را رد کرد. پس از آن تهیه کنندگان به دنبال متیو برودریک، جیمز اسپیدر، بن استیلر و جان کیوسک رفتند، که تمام آنها نیز این نقش را رد کردند.

* برای مشاهده ­ی تصویر این بازیگران روی نام آنها کلیک کنید.

در زبان لاتین، کلمه­ ی «دکستر» به معنی «راست» یا «درستکار» است. یعنی مخالف درستکار، می­تواند قاتل باشد. این اشاره به «مسافر تاریک» دکستر دارد، لقبی که دکستر به سمت کشنده­ ی شخصیتش که مدام سعی در سرکوب کردن آن داشت، داده بود. با توجه به این استعاره دکستر می­تواند آن شخصیت عادی­ ای باشد که او به دیگران نشان می­دهد.

با توجه به ساعات طولانی، بخش­ های نزدیک، و این حقیقت که بیشتر افرادی که در سریال­های تلویزیونی بازی می­کنند، از چهره ی خوبی برخوردارند، خیلی جالب است که روابط عاشقانه­ ی بیشتری بین این بازیگران در دنیای واقعی گسترش پیدا نمی­کند.

از همین قرار، دو نفر از بازیگران سریال دکستر گرفتار تیر عشق شدند: مایکل سی هال و جنیفر کارپنتر. با توجه به اینکه آن دو در سریال نقش خواهر و برادر یکدیگر را بازی می­کردند، چنین چیزی تا حدودی عجیب بود. البته، آنها که در زندگی واقعی نسبتی با یکدیگر نداشتند، در جشن سال نوی 2008 ازدواج کردند. این زوج دو سال بعد طلاق گرفتند، در بخشی که نویسندگان دکستر تصمیم گرفته بودند به طرز نامحسوسی روابط بین برادر و خواهر را عاطفی ­تر نمایند.

یکی از طرفداران سریال هر 96 قسمت را با دقت تماشا کرده و برآوردی از تعداد افرادی که دکستر کشته و تعداد اسلاید­های خونی که او در جعبه­ ی یادگاری­ اش نگه می­داشته به دست آورده. با مقایسه این تعداد با میزان قتل های واقعی بین سال های 2006 تا 2013 در میامی (سال­ هایی که دکستر از تلویزیون پخش می­شده) متوجه شده که اگر دکستر فردی واقعی بود با سرعتی وحشتناک به این کار می­پرداخت. برای جمع ­آوری تمام آن اسلاید­ها، دکستر باید چیزی حدود سالیانه 12 تا 16 نفر را می کشته، کمی بیشتر از ماهی یک نفر. در همین مدت، میامی سالیانه شاهد 59 تا 79 قتل بوده است. به تناسب، این باعث می­شود دکستر مسئول 15 تا 20 درصد از قتل های تمام قاتلین شهر باشد.

دکستر با یکی از به یادماندنی­ ترین – و منفورترین – قسمت­ های آخر به پایان رسید. آیا او قبل از اینکه بتواند دوباره شروع به کشتن کند توسط همکارانش در اداره­ ی پلیس میامی در تعقیب و گریزی خون ­آلود دستگیر خواهد شد؟ در دنیایی ایده ­آل، بله. طبق اخبار منبعی موثق، نویسندگان سریال می­خواستند سریال را با دستگیری دکستر و محکومیت او به مرگ توسط تزریق سم قانونی به پایان برسانند. در این صورت، او بالاخره، به روشی، از چنگال مسافر تاریکش آزاد میشد. اما مدیران اجرایی سریال با این ایده مخالف بودند. آنها نمی­خواستند شخصیت اصلی فیلم را به قتل برسانند، فقط محض اطمینان که شاید زمانی بخواهند دوباره یکی از پربیننده ­ترین سریال­های تلویزیون را تمدید کنند. در عوض، کار دکستر به عنوان یک چوب­ بر در گوشه­ ی عزلت به پایان رسید.

امیدوارم از این مطلب لذت برده باشید.

اگر نکته­ ی دیگری از سریال دکستر نظر شما را جذب کرده با ما در میان بگذارید.

منبع: www.looper.com

Dexter ، بلای روح و تن

شاید اولین سکانس سریال را که ببینید ، اینطور قضاوت کنید که دکستر یک سریال سراسر جنایت ، خون و خشونت است ، اما به واقع باید گفت شاهکاری که نویسنده ی این اثر ، جف لیندزی خلق کرده ، یکی از برترین داستان های تاریخ جهان است. بگذارید در ابتدا به شما بگویم ؛ در مجموع دو حالت وجود دارد : یا شما دکستر را می‌بینید و عاشقش می‌شوید ، یا از او متنفر می‌شوید.

سریال دکستر به واقع یک دانشگاه روانکاوی است. ژانر این سریال را جنایی – معمایی تعریف کرده‌اند ، اما بنده یکی دیگر به آن اضافه می‌کنم : روانشناسی. در هر اپیزود حداقل یکی دو نکته‌ی بسیار مفهومی پیرامون مباحث روانشناختی مطرح می‌شود و موجب این می‌شود که بیننده خودش را با شخصیت اصلی داستان مقایسه کرده و هیولاهای درونی‌اش را بیشتر و بیشتر بشناسد. مبحث کلی این است که همه‌ی ما در زندگی مشغول تظاهر کردن هستیم و اگر خودِ واقعی‌مان را به دیگران نشان دهیم ، خیلی زود از جانب تمام محیط و اطرافیان طرد خواهیم شد. در هر فصل به طور جداگانه به یک بُعد شخصیتی انسان پرداخته می‌شود و داستان نیز پیرامون همان موضوع شکل گرفته و بینده را از حیث اینکه چگونه این همه شگفتی که در یک سریال تلویزیونی جای گرفته مسحور می‌کند.

سریال دکستر همه چیز دارد! خشونت ، محبت ، خانواده ، کشتار ، روابط عاطفی و… اما تنها چیزی که غالباً بر مضمون سریال حکم‌فرماست ، خون و است خون…! اما خون تنها یک شاخص است. در زندگی ما شاید شاخص های دیگری مانند خانه ، درخت ، دود ، جوراب ، والدین و… وجود داشته باشند. شما با دیدن این اثر ، متوجه می‌شوید نقش خانواده و مخصوصاً یک پدر در زندگی فرزندش چقدر اهمیت دارد.

جنایت را از دیدگاه های دیگری ببینید.

هرکسی عاشق و یا وابسته‌ی چیزی است. هر آدمی دلبستگی‌ای دارد. یک شخص ، یک نوشیدنی ، یک مسافرت چیزی است که حال ما را بهتر می‌کند ، اما در رابطه با دکستر این موضوع فرق دارد. میل به کشتن در وجود او فوران می‌کند و تنها کشتن است که به او آرامش ذهنی می‌دهد. بله! آدم بکش ، سرحال باش! حس تیره‌ای در وجود دکستر وجود دارد و او نام این حس را “مسافر تاریکی ” گذاشته است. مسافری که هر دم او را مجاب می‌کند تا از پیله‌گاهی که از دروغ و ریا و تظاهر ساخته بیرون بیاید و خود واقعی‌اش را نشان بدهد ، هیولای درونش را آزاد کند و دست به جنایت بزند. و او کارش را بلد است.

دغدغه های خانوادگی یک قاتل.

دکستر نیز مثل همه‌ی ما یک انسان معمولی است و دغدغه‌های زندگی خودش را دارد. دغدغه‌هایی که از همان سه سالگی گریبانش را گرفت و به او شکل داد. دغدغه‌های گریبان‌گیری که ماهیت وجودی‌اش را ذره ذره ساخت و پرورش داد. قاتل سر به زیرِ داستان ما یک فرد جامعه‌گریز و منزوی است و تنها کسانی که به آنها راحت است ، خواهرش “دبرا” و دوست‌دختر جدیدش “ریتا” هستند. و همچنین درگیر یافتن اسراری از زندگیِ خودش است.

موضوع فصل‌های اول و دوم این سریال راجع‌به این است که دکستر که بود ، چه گذشته‌ای داشت ، چگونه به قاتل شدن روی آورد و چرا کشتن به او آرامش‌خاطر می‌دهد. به موازات این ماجراها ، اتفاقات دیگری رخ می‌دهند که ما را پا به پای هر سکانس جلو برده و میخکوبمان می‌کند. شما عاشق دکستر خواهید شد. او انقدر نابغه ، دیوصفت ، سیاه‌دل و دوست‌داشتنی است که از او برای خود یک اسطوره می‌سازید. برای او دغدغه‌مند می‌شوید و هیجاناتش را در خود تکرار می‌کنید.

همه‌ی ما یک مسافر تاریکی داریم.

این سریال بسیار آموزنده‌است. اما توصیه می‌کنم افراد کمتر از شانزده‌سال به دلایل بسیار متعدد آن را تماشا نکنند. اگر تا به حال این سریال را تماشا نکرده‌اید ، زودتر دست به کار شوید و در دانشگاه دکستر ثبت نام کنید! دکستر فراتر از یک سریال سرگرم کننده است. امیدوارم از این اثر خارق‌العاده درس زندگی بگیرید و خودتان را بهتر بشناسید. منتظر نظرات شما هستیم.