امروز قصد داریم فیلم سینمایی بسیار زیبا و تأثیرگذار Arrival محصول سال 2016 را خدمت شما عزیزان معرفی کرده و آن را بطور کوتاهی بررسی کنیم. با ما در نشریه ی اینترنتی شهر همراه باشید.
اگر فیلم «در میان ستارگان» ساخته ی کریستوفر نولان را دیده باشید ، مسلماً Arrival از آن دست فیلم ها خواهد بود که شما آن را به خوبی درک خواهید کرد. البته بحث اصلاً سر تقلید و کپی برداری نیست ، بلکه هدف مشخصی در این بین نهفته شده که بینده را در فکر فرو می برد. هدف مشخصی که ریشه در خط زمان دارد. بگذریم. جدیدترین اثر دنیس ویلنوو ، خبر از شاهکاری می دهد که مطمئناً نظیرش را در سینما ندیده ایم و تا مدت ها نخواهیم دید. Arrival یک اثر ممتاز در سطح علمی تخیلی است که بطور شگفت آوری به مسئله ی فرازمینی ها می پردازد و رازهای آنها را مشکافی می کند. اما این بار از منظری دیگر. چه منظری؟ برایتان توضیح خواهم داد :
همواره در فیلم هایی که پای Aliens در میان بود ، شاهد جنگ های قدرت طلبانه و کلیشه ای بین آنها و انسان ها بودیم ؛ جنگی که تنها بر روی حاکمیت سیارات تمرکز داشته و دغدغه ی هیجان انگیز “فتح قلمرو ها” خط داستان را شکل می داد. ولی ویلنوو در Arrival راهکار صلح را در پیش گرفته است. جنگی بین فضایی ها و آدم ها در کار نیست. زد و خورد و بزن بکُشی وجود ندارد. هیچ بیگانه ی ترسناکی به زمینی ها حمله ور نمی شود و هیچ ابرقهرمانی با شمشیر جادوئی اش خودش را وقف نجات بشریت نمی کند. این بار به جای شمشیر از درِ علم وارد شویم! ابرقهرمان های این فیلم ، یک استاد نجوم و یک دکتر زبان شناس هستند. کسانی که با دانش خود به پیکار (بخوانید تعامل) فضایی ها می روند ، درک متقابلی بین شعور موجودات ماوراءالطبیعه و انسان ها پدید می آورند و…
بازی تحسین برانگیز “امی آدامز” در نقش دکتر لوییس بنکس نقطه ی بارز این اثر بود. همچنین حرفه ای گری کارگردان ، جذابیت فیلم را برای بیننده چند برابر می کرد و موسیقی متن متحیر کننده باعث می شد مخاطب مسحور فیلم شده و چشم از صفحه برندارد. آمیختگی اسکرین پلی معماگونه و هنر کارگردان در حرکت آهسته ی دوربین باعث شده تا جرآت پلک زدن نداشته باشیم و همچنین در دلمان نگرانیم که خدا کند زود تمام نشود! جلوه های ویژه ی تر و تمز و مختصر و مفید حوصله ی مخاطب را سر نمی برد و با حرکات تند و شدید و یا جابجایی مداوم صحنه ها و برداشت ها ، روی اعصاب بیننده راه نمی رود و کارگردان اثر محبوب سیکاریو و پریزونرز، نشان داد چقدر روانشناسی مخاطب را در نظر گرفته است.
علی أی حال ، فیلم Arrival را می توان بعد از Interstellar جزو 10 فیلم برتر قرن بیست و یکم نامگذاری کرد (از نظر بنده) و آن را یک سر و گردن و یا شایدم بییشتر!! از «مریخی» بالاتر دانست. سوژه ی این فیلم سوژه ی نابی است و بنده به علت اسپویل نشدن داستان ، بسیاری از نکات را درج نکردم تا شما با خیالی آسوده به تماشای فیلم بنشینید و از آن لذت ببرید.
فیلم بسیار قشنگی است ممنون که معرفی کردید