در این مطلب به سراغ فیلم سینمایی Prey به کارگردانی دَن تراشتنبرگ رفته‌ایم که یکی از فیلم‌های جنجالی کمپانی دیزنی لقب گرفته است. تا انتهای این مطلب همراه ما باشید!
Prey 2022 Movie
مقدمه Prey
ظاهراً اینگونه به‌نظر می‌رسد که فیلم Prey دنباله‌ای از سری فیلم‌های شکارچی است ولی داستان‌های‌شان جدا و مستقل هستند و هریک از این فیلم‌ها داستان به‌خصوص خودش را دارند. این فیلم نظرات متفاوتی را به خود اختصاص داده است و همین دلیل بر این است که سروصدای بسیاری پیرامون این اثر سینمایی جدید دیزنی بالا بگیرد. برخی مخاطبان به‌صراحت به مقایسه‌ی این فیلم با مجموعه فیلم‌های شکارچی (Predator) پرداخته بودند. برخی این فیلم را برتر دانسته بودند و برخی نیز مجموعه فیلم‌های شکارچی را یک سروگردن قوی‌تر از این اثر نوظهور پنداشته بودند. اما در مجموع اگر بخواهیم حساب کنیم، فیلم Prey از آن فیلم‌هایی است که ارزش حداقل یکبار دیدن را داشته باشد.
ابعاد کلّی Prey
فیلم از نقطه‌نظر تکنیکال، بسیار حرفه‌ای پیش می‌رود و حرف برای گفتن دارد. فیلمبرداری، نورپردازی، رنگ‌بندی و کار با سایه‌ها در این اثر سینمایی بی‌نقص است. ولی متأسفانه فیلم فقط نیمه‌ی اول خوبی دارد و نیمه‌ی دوم (که بیننده کم‌کم نشاط اولیه‌اش را از دست می‌دهد و ممکن است زودتر کسل شود و حوصله‌اش سر برود) خیلی تعریفی ندارد و گویی کارگردان نیمه‌ی ثانویه‌ی Prey را شُل گرفته و این‌طور به‌نظر می‌رسد که تمامی عوامل سازنده‌ی این اثر سینمایی به‌کلّی عوض شده و تیم دیگری جایگزین تیم Interval اول شده‌اند.
هشدار اسپویلر: ادامه‌ی مطلب ممکن است بخشی از داستان فیلم را لو بدهد!
نقاط قوت نیمه‌ی اول Prey
Prey 2022 بسیار خوب و طوفانی شروع می‌شود و صحنه‌های خوبی می‌بینیم و از نظر بصری بسیار درخشان است و به‌قدری چشم‌نواز و باکیفیت و ریزبینانه ساخته شده که انسان را به‌یاد مستندهای تلویزیونی حیات‌وحش می‌اندازد. جلوه‌های ویژه با روح و روان مخاطب بازی می‌کند و بیننده گاهاً به این فکر می‌افتد که شاید دست بر قضا حیوانات درون فیلم هم برای خودشان یک‌پا بازیگر هستند! ما با جامعه‌ی سرخپوستی طرف هستیم که با شکار کردن و همان زندگی ساده‌ی مبتنی بر دست‌وپنجه‌نرم‌کردن با طبیعت به معیشت خود ادامه می‌دهند و یکهویی یک غریبه با خوی حیوانی و ذاتِ شکارچی وارد طبیعت آنها شده و داستان اصلی از این نقطه شروع می‌شود.
خلاء منطق در Prey
هر فیلم یا اثر سینمایی یک دنیاست و فیلم‌ساز باید ابتدای امر نشان دهد که منطق دنیایش بر چه اساس شکل گرفته است تا بیننده با یک پیش‌فرض ذهنی پای فیلم بنشیند و برای خودش تجزیه‌وتحلیل کند. یکی از نقاط ضعف فیلم، با ورود همین غریبه‌ی فضایی به داستان نمود پیدا می‌کند. هیچ توضیح و پیش‌زمینه‌ای وجود ندارد که بگوید چرا و چطور چنین سفینه‌ای از آسمان ظاهر شده و غریبه‌ای را به میهمانیِ ناخوانده‌ی این جنگل سرخپوست‌نشین می‌فرستد و دست به حیوان‌کُشی می‌زند (غریبه‌ای بسیار پیشرفته و قدرتمند با چشمانی نیمه‌الکترونیکی، مرموز و نافذ و خونی سبزرنگ با توانایی نامرئی شدن و نامرئی کردن Accessory های خودش!). حتی اگر این رخداد به سری فیلم‌های قبلی ارتباط داشته باشد، کارگردان باید در قالب یک خلاصه‌ی 5 دقیقه‌ای شرح بدهد که منطق پشت این ماجرا چیست؛ که متأسفانه در Prey 2022 چنین‌چیزی را شاهد نیستیم و بیننده‌ای که برای اولین‌بار قرار است این فیلم را ببیند، با یک حفره‌ی ذهنی توی سرش به تماشای Prey 2022 می‌نشیند.
فقدان فیلمنامه در Prey
Prey 2022 یک اثر «بزن در رو» و بدون فیلمنامه و داستان است و مضمون احمقانه‌ای دارد. یک‌مقدار جلوه‌های ویژه در کنار اکشن و کشت‌وکشتار حیوانات، بدون شخصیت‌پردازی و ظهور یک قهرمان، یک شیر دختر از دل این قبلیه که نهایتاً قرار است پوزه‌ی این فضایی شکارمَسلک را به خاک بمالد. البته از یک فیلم با چنین بودجه‌ی کمی که نهایتاً قرار است بیننده را 90 دقیقه پای فیلم پیر کند، انتظار شگرفی نمی‌رود.
کلام آخر
با عرض تأسف باید خدمت شما عرض کنم که این فیلم پایان مسخره‌ای دارد و به آبدوغ‌خیاری‌ترین شکل ممکن به پایان می‌رسد و با ارفاق می‌توان نمره‌ی 6 را به آن اعطاء کرد؛ نمره‌ای که این فیلم تنها به‌خاطر صحنه‌های رازبقا در نیمه‌ی ابتدایی Prey 2022 باید ممنون‌دارِ خودش باشد. وگرنه نه‌چیزی به مخاطب اضافه می‌کند، نه ماندگاری و نوستالژی‌پذیری بالایی دارد و زود از یاد و خاطره‌ی بیننده و همچنین از روی حافظه‌ی لپ‌تاپ/گوشی/فلش پاک خواهد شد.
نشریه شهر در پیام رسان تلگرام و شبکه اجتماعی اینستاگرام
