سوسیس های جهان سومی

پارتی سوسیس ها ، آیینه‌ی تمام‌نمای کشورهای جهان سومی است. پس در ابتدا توصیه می‌کنم افراد دارای عقاید مذهبی و کسانی که خط‌مشی‌های آداب و ضوابط زندگی برایشان ارزشی است ، از دیدن این انیمیشن صرف‌نظر کنند.

Spoiler Alert

خطر لو رفتن داستان در این مطلب وجود دارد!

از نظر سازندگان این اثر ، کشورهای عقب مانده‌ی جهان سومی همواره دغدغه‌شان این است که از وضعیت کنونی خود خارج شده و به آینده‌‌ی خوبی که در انتظارشان است پای بگذارند. موضوعی که در اکثر کشورهای مذهبی شاهدش هستیم. با این تفاوت که در این انیمیشن ، سوسیس‌ها معتقدند که در دنیای بیرون (دنیای خدایان) آنها با نان‌ها محشور خواهد شد و در واقعیت انسان با لذایذ دیگر! اما چرا سوسیس؟ خب جواب واضح است ؛ زیرا سوسیس نماد اصلی شهوت مردان است. در فیلم شاهدیم که سوسیس رهبری همه‌ را برعهده می‌گیرد ، و این بدین معنی‌است که سوسیس قادر به کنترل همه‌چیز هست و گاهی انسان‌ها به خاطر سوسیس دست به چه جنایاتی که نمی‌زنند!

البته در برخی صحنه‌ها می‌بینیم که فضا کاملاً با فرهنگ غرب سازگاری دارد. به‌طور مثال ، مکانی که همگی مشغول رقصند و کسی دنیا را عین خیالش نمی‌پندارد. عیاشی حرف اول و آخر را می‌زند و رسیدن به کامیابی هدف اول و آخر همگان است.

به نظر بنده جالب‌ترین نکته‌ی فیلم ، اینجاست که فرد پرنفوذ که دستورات مذهبی را صادر می‌کند ، یک شیشه مشروب (از نوع فلان!) است که از قضا مواد مخدر هم مصرف می‌کند و تمامی خوراکی‌ها نیز از او حرف‌شنوی دارند. که این موضوع نیز تفکر القایی دارد و ذهنیت‌ها را در مورد رهبران مذهبی منحرف می‌کند.

ضمن اینکه فیلم ، در یک صحنه اشاره‌ای به مسئله‌ی فلسطین و اسرائیل می‌کند. در لحظه‌ای که لواش‌ها و باگت‌ها درحال نزاع با یکدیگر هستند ، سوسیس به آنها گوشزد می‌کند که : “وقتی برای هردوی شما جا برای زندگی کردن وجود دارد ، چرا در کنار هم زندگی نمی‌کنید و می‌جنگید؟”

نکته‌ی بعدی راجع به موجوداتی است که خوراکی‌ها آنها را خدا می‌نامند. انسان‌ها! آنها باور دارند که خدایان آنها را از فروشگاه به دنیای بیرون برده و موجب رستگاری آنها می‌شوند. اما وقتی یکی از سوسیس‌ها به این واقعیت پی می‌برد که قرار است سر از ماهیتابه‌ی داغ و پس از آن جویده‌شدن زیر دندان‌های خدایش دربیاورد ، با خوراکی‌های دیگر همدست شده و آن خدا را می‌کشد. پس از آن ، وقتی برای سایر خوراکی‌ها این موضوع را تعریف می‌کند ، آنها ابتدا باور نمی‌کنند (ترس از شک) ولی رفته رفته به این باور می‌رسند که این خدایی که زاده‌‌ی تخیلاتشان بوده ، موجودی فانی و خودخواه بیش نیست.

اما در نهایت ، می‌بینیم که هدف اصلی ، همان چیزی که همه در انتهای فیلم انتظارش را می‌کشند ، یک آنارشیسم به تمام معناست. عیاشی‌ها و بی‌بندوباری‌هایی که زاده‌ی ذهن گرسنگان جنسی – در هرجای کره‌ی زمین – است.

شما این فیلم را دیده اید؟ منتظر نظراتتان هستیم.